In November 2015 las ik in de Volkskrant een artikel over een pelgrimstocht in Scandinavië, De St.Olavsleden. Het beroerde mij en raakte aan een gevoel dat ik al lang kende, maar waar ik nooit aan toe durfde te geven: het lopen van een pelgrimstocht. De bekendste is de Camino naar Santiago de Compostela in Spanje. Nu voelde ik aan alles dat het zo ver was en dat ik m’n verlangen mocht inlossen daar te gaan lopen. Ik verlangde naar en zag op tegen de rust, het alleen zijn met mezelf en met de natuur en koos er voor deze tocht te gaan lopen.
"Ik verlangde naar en zag op tegen de rust, het alleen zijn met mezelf
en met de natuur en koos er voor deze tocht te gaan lopen."
De St.Olavsleden was tijdens de Middeleeuwen één van de vier grootste pelgrimages ter wereld, samen met de wegen naar Compostela, Jeruzalem en Rome. De route volgt de weg die Viking Olav Haraldsson aflegde toen hij in 1030 besloot ten strijde te trekken om de Noorse troon te veroveren. Hij haalde Nidaros (Trondheim) niet omdat hij bij een veldslag om het leven kwam, maar rondom zijn graf gebeurden allerlei wonderen op basis waarvan hij heilig verklaard werd.
De tocht die ik gelopen heb gaat van Sundsvall, aan de oostkust van Zweden naar Nidaros (Trondheim) aan de westkust van Noorwegen. Pakweg 600 kilometer in een landschap dat prachtig is in zijn vriendelijkheid, ruigheid en uitgestrektheid. Een inspirerende tocht waar ik 29 dagen over gedaan heb. Een tocht die mooi en tegelijkertijd ook wel eens zwaar was.
"Een tocht die mooi en tegelijkertijd ook wel eens zwaar was."
Bijgaand filmpje is gemaakt in Zweden, enkel dagen nadat ik de tocht volbracht had, door de organisatie die deze tocht onderhoudt en promoot. Het geeft aan wat ik ervaren heb, maar toen kon ik nog niet overzien hoe zwaar het werd door terug te keren in het dagelijks bestaan. Hoe de relativering vat op mij kreeg en hoe ik daar weer mee om moest leren gaan. Misschien is dat wel zwaarder dan de tocht zelf. Inmiddels weet ik dat het mij veel gebracht heeft en dat ik verslaafd ben geraakt aan het wandelen. Ik ben alweer bezig om een volgende tocht te plannen.